Emile Baeten sneuvelde in de Grote Oorlog
Emile Jozef Baeten was de tweede zoon van Gust Baeten en Maria Theresia Forier. Hij werd geboren in Spalbeek op 2 november 1892. Emile ging als oorlogsvrijwilliger bij het 12de linieregiment van het Belgisch leger naar het front aan de Ijzer. Hij sneuvelde op 1 juli 1916...
Zijn broer Jef werd als soldaat van het 11de Linieregiment al op 6 augustus 1914 door de Duitsers gevangen genomen in Herstal en zat tot het eind van de eerste wereldoorlog krijgsgevangen in Duitsland. Misschien was dat wel de aanleiding voor Emile om in de loop van 1915 als vrijwilliger naar het Ijzerfront te gaan. Tienduizenden jonge mannen zouden zich in de loop van de oorlog aanmelden als vrijwilliger.
Naar een opleidingskamp in Avours
Het zal voor Emile niet eenvoudig geweest zijn om uit bezet gebied achter het front te geraken. Misschien vluchtte hij wel via het neutrale Nederland. Hij ging in de loop van 1915 eerst naar een opleidingskamp in Frankrijk. Op dat ogenblik heeft België tien dergelijke kampen in Noord-Frankrijk, in de regio van Normandië.
Emile gaat op 28 juli 1915 naar opleidingskamp 'nummer 7'. Dat ligt in Avours in de buurt van Le Mans. Op het einde van 1914 was dit het belangrijkste opleidingscentrum voor de infanterie van het Belgische leger (5 à 6.000 recruten). In deze kampen leerde men omgaan met het geweer, vechten met de bajonet en de discipline van het soldatenleven. Omdat men aan het front dringend manschappen nodig had, duurde, in het begin van de oorlog, deze opleiding maar vier weken. Vanaf 1915 evolueerde die naar vier maanden. De uitrusting was zeer primitief en als uniform kreeg men soms pas na enige tijd, oude Belgische soldatenkleren.
Op 22 oktober 1915 ging Emile volgens de archieven naar het 12de Linieregiment 'te velde': het IJzerfront in de buurt van Diksmuide. De opleiding van Emile duurde dus zelfs geen vier maanden. Emile kwam als soldaat 2de klasse met stamnummer 112/60872/(617) bij het 2de Bataljon van het 12de Linieregiment (5 Cie).
Duits bombardement
Emile sneuvelde zo'n half jaar na zijn aankomst aan de Ijzer, namelijk op 1 juli 1916 in Kaaskerke bij Diksmuide (West-Vlaanderen). Hij stierf blijkbaar tijdens zware Duitse beschietingen samen met heel wat andere Belgische soldaten in een loopgraaf in de Belgische sector tussen Nieuwpoort en Diksmuide (lees hier meer over de bijzondere begrafenis). Allicht waren deze Duitse bombardementen bedoeld om de tegenstander niet te laten merken dat er op dat ogenblik in de Westhoek troepen werden weggetrokken voor andere slagvelden.
Op het bidprentje en in sommige documenten staat als overlijdensdatum 4 juli 1917 vermeld. In de database van het museum 'In Flanders Fields' staat wel de correcte overlijdensdatum aangegeven, nl. 1 juli 1916. Emile ligt begraven op het Belgisch Militair Kerkhof in Adinkerke (De Panne). In 1923 kreeg hij postuum twee eretekens toegekend: Ridder in de Leopold II orde met palm en Oorlogskruis met palm (K.B. nr 14560 dd. 1923/02/08)
Het 12de Linieregiment lag sedert 25 jaar in garnizoen te Luik wanneer, in 1914, de oorlog uitbrak. Het stond mee in voor de verdediging van Luik en vocht vanaf oktober 1914 mee aan de Ijzer. Een derde van de soldaten van het regiment kwamen om tijdens de Eerste Wereldoorlog: 1.250 officieren, onderofficieren, korporaals en soldaten. Omwille van de bekendheid die het regiment kreeg tijdens de eerste oorlogsdagen vertrouwde Koning Albert I, op 5 April 1915, zijn jonge zoon, de latere Koning Leopold III, aan het regiment toe.
Hoofdkwartier van de generale staf van het 12de Linieregiment in Kaaskerke (1915)
Soldaten van het 12de linieregiment aan het front in Diksmuide
Foto's van soldaat René Ploumen. Hij was verbindingsagent voor de generale staf van het 12de Linieregiment in de sector Diksmuide.
Kermste gesneuvelden
We vroegen het persoonlijk dossier van Emile op bij het militair archief in Brussel en ontvingen enkele interessante documenten: een inlichtingenblad, de aanvraag van een medaille en oorlogsvergoeding en een duplicaat van zijn geboorteakte. Op basis daarvan konden we zijn verhaal reconstueren.
Emile is een van de vijf Kermtenaars die als soldaat sneuvelden tijdens de Grote Oorlog. De andere vier zijn: Leon asnong (1893-1918), Jean Dambre (1897-1915), Evarist Jossa (1890-1914) en Emiel Reynders (1893-1918). Deze laatste sterft tijdens het eindoffensief in 1918.
In 1930 richtte het gemeentebestuur samen met het 'Comiteit' een monument op ter nagedachtenis van de gesneuvelden.
Emile Baeten died as a soldier in WW1
Emile Joseph Baeten was the second son of Gust and Maria Theresia Forier Baeten. He was born in Spalbeek on November 2, 1892.
Emile went as a volunteer with the 12th Regiment of the Belgian Army to the front line of the Yser. He died on July 1, 1916 in Kaaskerke near Diksmuide. He was buried at the Belgian military cemetery in Adinkerke.
Meer info:
- Over WO1 in de Westhoek
- Museum In Flanders Fileds (Ieper)
- Artikel over de Belgische opeleidingskampen in Frankrijk, NSB Dudzele
- Vriendenkring van het 12de